بررسی تجددگرایی و محرومیت نسبی در استفاده از لوازم آرایش از دیدگاه دانشجویان

هدف اصلی این مطالعه بررسی تجددگرایی و محرومیت نسبی بر گرایش دختران در استفاده از لوازم آرایش می باشد. امروزه در میان طیف وسیعی از دختران جوان استفاده مفرط از وسایل آرایشی مشاهده می شود. این نیاز توانسته این صنعت را پایدارتر کند منابع نظری موجود و تحقیقات پیشین مدعی تأثیرپذیری وسایل مدرن به عنوان الگوی اجتماعی که جوانان را تحت تأثیر قرار می دهد. این پژوهش با روش پیمایش و از طریق ابزار پرسشنامه انجام شده است. تحلیل آن از طریق نرم افزار آموس صورت گرفته است. جامعه آماری کلیه دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران پزشکی شهر تهران بود. تعداد جامعه آماری برابر800 نفر از این تعداد، 400 نفر بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده برای مطالعه انتخاب شدند. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین متغیر محرومیت نسبی با میزان استفاده از لوازم آرایشی و میزان تجددگرایی با میزان استفاده از لوازم آرایشی دارای رابطه معنادار می باشد. بین تجددگرایی و میزان گرایش دختران برای استفاده از لوازم آرایش رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج معادلات ساختاری نشان می دهد که شاخص ریشه میانگین برابر 058/0، نسبت کای اسکوئر به درجه آزادی برابر 31/2، مقدار نسبی واریانس و کواریانس برابر 90/0 و شاخص برازش تطبیقی برابر 821/0 نشان می دهد. همچنین شاخص برازش مقتصد نیز در این مطالعه برابر 67/0 می باشد که نشان می دهد مقدار قابل قبول است.